πύρσευμα

-εύματος, τὸ, ΜΑ [πυρσεύω]

1. πυρσός, δαυλός

2. μτφ. ακτινοβολία, λαμπρότητα («φωταγωγοῡσι τὰ πέρατα θείοις πυρσεύμασιν ὡς φωστῆρες διαυγέστατοι», Μηναί.).